``ပိုင္ရွင္ထံမွ ခိုးထားတဲ့ အိပ္မက္မ်ား´´

ခိုနားခြင့္ျပဳပါ ငါ့ရဲ့ အိပ္စက္ျခင္းေလး
အိပ္မက္ဆိုတာ..သာယာရင္သာယာမယ္
ေျခာက္လွန္႔ရင္ေျခာက္လွန္႔မယ္
ဒါေပမယ့္..ဘ၀အျဖစ္ ျပန္လည္ႏိုးထရခ်ိန္မွာေတာ့
ႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ မႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ
လက္လြတ္ဆံုးရႈံးရေတာ့တယ္။

ဒီလိုမေသခ်ာ မေရရာတဲ့ အိပ္မက္ကေလးတစ္ခုကိုေတာင္
ေသေသခ်ာခ်ာ ေရေရရာရာ မက္ခြင့္မရွိသူတစ္ေယာက္ဟာ
အိမ္မက္ေတြကို...သိပ္ခ်စ္ခဲ့တယ္။
သိပ္ကို စြဲလမ္းတမ္းတမိခဲ့တယ္။
ဒါေပမယ့္.အိပ္မက္ေတြက သူ႕ကို ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းကလြဲလို႔
ဘာကိုမွ မေပးခဲ့ဘူး။

ဒီေတာ့..မေရရာတဲ့ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြနဲ႔ပဲ
ဘ၀ကိုဆက္လက္တည္ေဆာက္သြားဖို႕
သူဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္..။
ဒါေပမယ့္..သိပ္ခက္ေနတာက
သူ႔ရဲ့ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြဟာ
သူ႔အေပၚမွာ တည္ရွိမေနဘူး။
သူႀကိဳးစားတိုင္းရႏိုင္တဲ့ အရာေတြမဟုတ္။
သူေျပးသြားတိုင္း ေရာက္ႏိုင္တဲ့ခရီးမဟုတ္။
သူရဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အိပ္မက္ေတြဟာ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်င္စရာ ျဖစ္လာေစဖို႔အတြက္
သူမွတစ္ပါးေသာ အျခားမ်ား၏
အဆံုးအျဖတ္ေတြေပၚမွာ မွီခိုေနရတယ္။

သူမတ္မတ္ရပ္ေနတယ္..ဒါေပမယ့္ ေက်ာရုိးမဲ့
သူေပ်ာ္ေနတယ္..ဒါေပမယ့္ ႏွလံုးသားမဲ့
သူငိုေနတယ္...ဒါေပမယ့္ မ်က္ရည္မဲ့
သူဟာ...သူအစစ္ျဖစ္ဖို႔ အတြက္
အိပ္မက္အစစ္ေတြ လိုေနတယ္...တဲ့ ။

ေလာက ၀တၱရား
ေလာကြတ္စကားေတြကို ထားခဲ့ၿပီ
မင္းကိုငါခ်စ္တယ္....အ၀ါေရာင္ေလး
ေန႔ညေတြ ေႏြးေထြးစမ္းပါ
ဒါဟာကဗ်ာလား..ဂီတလား...
ေပ်ာ္၀င္မႈေတြအားလံုး ရက္ေရာစြာေခ်းငွားစမ္းပါ။
ငါအလိုမျပည့္ႏိုင္လြန္းလို႕
ငါေသြးဆာ ငတ္မြတ္လြန္းလို႔
တုန္ရီေနၿပီ။

သဠာယန စီးခ်င္းထိုးမယ္
ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ကို စိန္ေခၚေသာလက္မ်ားနဲ႔
ငါ မက္ခြင့္ရွိေသာ အိမ္မက္မ်ားအတြင္းမွာ
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေရာင္စံုမ်ား
ျဖန္းပက္ စြန္းထင္းခြင့္ျပဳပါ ပိုင္ရွင္ေလး။
အေရာင္ေတြ..ငါၾကားေနတယ္။
သံစဥ္ေတြ...ငါျမင္ေနတယ္။
စုတ္ခ်က္ရာေတြ ...ဂစ္တာတစ္လက္ေပၚမွာရွာမယ္။
ၿပီးေတာ့..မင္းနဲ႔လက္တြဲမယ္
တို႔....
ကမာၻႀကီးကို...
ရုပ္ျမင္သံၾကား တက္တူးထိုးၾကစို႔။

အုပ္ စိုး ၿမိဳင္
ေမ၂၃ ၊ ၂၀၁၃ ။ ၾကာသာပေတးေန႔ ။